Efsuncu Baba

Ebülfaz?l Enverî için bu dünyada olup biten her hareketin u?urlu, u?ursuz olmak üzere iki anlam? vard?r. Rüzgâr?n u?ultusu, a?açlar? k?m?ldatmas?, bir ku?un ötü?ü, kap? g?c?rt?s?, köpek havlamas? ve bütün bu çe?it sesler, k?m?ldan??lar hay?r, ya da ?erden haber veren birer fald?r. ?nsan u?ursuzluklardan kaç?p rahat ya?ayabilmek için do?an?n bu uyarmalar?n? anlayarak her i?ini ve davran???n? u?ur çerçevesine uydurmaya çal??mal?d?r. Yoksa peri?an olur... Enverî, yatakta gözlerini aç?nca sabaha özgü duay? okur. Sa? taraf?ndan kalkar. Önce sa? ad?m?n? atar... Her e?yan?n herhangi bir yere konulu?unda gözetilecek u?urlar, u?ursuzluklar vard?r. Kulplu, kö?eli ?eyler hep k?bleye çevrilecek. Ma?a hiç bir vakit dikli?ine konmayacak. Tencereler, le?enler yüz üstü kapat?lmayacak. Odalarda, mutfakta e?yan?n yerle?tirilmesi öyle özel bir düzen ve kanuna ba?l?d?r ki her ne zaman buna ayk?r? davran?lsa evin efendisi, bunu ho?görenin ba??na k?yametler kopar?r... Her i?in dakika ve saniyesiyle günü, saati gözetilir. Kimi kez en gerekli i?ler -u?urlu saate rastlamamas?ndan dolay?- haftalarca, aylarca ertelenir.