Küçük Prens

"?nsan ancak evcille?tirirse anlar," dedi tilki. "?nsanlar?n art?k anlamaya zamanlar? yok. Dükkânlardan her istediklerini sat?n al?yorlar. Ama dostluk sat?lan bir dükkân olmad??? için dostlar? yok art?k. E?er dost istiyorsan beni evcille?tir." "Seni evcille?tirmek için ne yapmal?y?m?" diye sordu küçük prens. "Çok sab?rl? olmal?s?n," dedi tilki. "Önce kar??ma, ?öyle uza?a çimenlerin üstüne oturacaks?n. Gözümün ucuyla sana bakaca??m, ama bir ?ey söylemeyeceksin. Sözler yanl?? anlamalar?n kayna??d?r. Her gün biraz daha yak?n?ma oturacaks?n..." Ertesi gün küçük prens yine geldi. "Ayn? saatte gelmen daha iyi olur," dedi tilki. "Örne?in sen ö?leden sonra dörtte geleceksen, ben saat üçte mutlu olmaya ba?lar?m. Mutlulu?um her dakika artar. Saat dörtte art?k sevinçten ve meraktan deli gibi olurum. Ne kadar mutlu oldu?umu görmü? olursun. Ama herhangi bir zamanda gelirsen yüre?im saat kaçta senin için çarpaca??n? bilemez. ?nsan?n belli al??kanl?klar? olmal?..." Tilkinin yan?na döndü sonra. "Ho?ça kal," dedi. "Ho?ça kal," dedi tilki. "??te sana bir s?r, çok basit bir ?ey: ?nsan yaln?z yüre?iyle do?ruyu görebilir. As?l görülmesi gerekeni gözler göremez." "As?l görülmesi gerekeni gözler göremez," diye yineledi küçük prens; unutmamal?yd? bunu. "Gülünü senin için önemli k?lan, onun için harcam?? oldu?un zamand?r." "Onun için harcam?? oldu?um zaman..." diye yineledi küçük prens. Unutmamal?yd? bunu. "?nsanlar unuttular bunu," dedi tilki. "Ama sen unutmamal?s?n. Evcille?tirdi?imiz ?eyden sorumlu oluruz. Sen gülünden sorumlusun..." "Ben gülümden sorumluyum," diye yineledi küçük prens. Bunu da unutmamal?yd?..