A dies de oe

Sunt prus de bint'annos chi unas cantas leges ant reconnotu a sa limba pròpria de custa terra unu status semi-legale. Pariat totu fatu, ma su sistema polìticu culturale chi negat unu sardu comunitàriu at agatadu sas maneras suas tardocoloniales pro arrèssere sa chistione. Su negatzionismu narat semper prus pagu chi su sardu est unu dialetu, o chi no esistit, ma, cun prus balentia, trabballat dae intro sas lìnias pro negare in sos fatos su chi sa realidade imbetzes at avaloradu. No est simple pro totus a àere sas cumpetèntzias pro intrare in sa chistione. Tando sunt tempos pretzisos pro torrare a istudiare, a sighire rastros fungudos e dodas chi su tempus no at minimadu in nudda. A dies de oe est unu sàgiu chi acrarit in su minudu comente si fràigat e si impreat una limba comunitària e tzìvica. Un’ascusòrgiu de pensamentos de giudu chi bos at a ispantare e afortigare in s’identidade bostra sarda e cuntemporànea.