Opowiastki ?wi?teczne

”Jeden z moich wnuków zrobi? niedawno epokowe odkrycie. Wyszepta? mi do ucha, nie tylko zreszt? mnie, ca?ej rodzinie, ?e ?wi?ty Miko?aj to tak naprawd? przebrany tata. Kaza? mi przyrzec, ?e nie zdradz? tej tajemnicy jego m?odszemu braciszkowi. My?l?, ?e braciszek te? zd??y? j? ju? odkry?. Co wcale im nie przeszkadza robi? listy oczekiwanych prezentów i cieszy? si? ich rozpakowywaniem. Musz? przyzna?, ?e w czasie ?wi?t sama robi? si? dziecinna. Czuj? osobist? uraz? do pani Zimy jak zapomni o ?niegu na wigili?. Czekam na pierwsz? gwiazdk?. Z takich dziecinnych wzrusze? narodzi?y si? „Opowiastki ?wi?teczne”. Gdyby wierzy? szwedzkim mediom to wydawa?oby si?, ?e Bo?e Narodzenie najhuczniej ?wi?tuje handel. Co roku prorokuj? pobicie rekordów sprzeda?y i co roku im si? to rzekomo udaje. Moj? ambicj? jest, ?eby jak najmniej dok?ada? si? do tego rodzaju rekordów. Nie ma, oczywi?cie, mowy o tym, ?eby rezygnowa? z choinki, karpia czy makowca. Ale ugania? si? za drogimi prezentami? ?wi?ta nie s? od tego, ?eby si? licytowa? wydatkami. ?wi?ta to okres spotka? z najbli?szymi, czas refleksji i przyjaznego dla ca?ego ?wiata nastroju. W „Opowiastkach ?wi?tecznych” stara?am si? go opisa?, ?agodz?c sentymentalizm nutk? humoru. Uwa?am, ?e Bo?e Narodzenie by?oby troch? nudne bez dzieci. Bez ich oczekiwa?, entuzjazmu i zabawnych obserwacji.Pewnego roku jeden z trójki moich wnuków przygotowa? pocz?stunek dla ?w. Miko?aja. Ciemn? noc? babcia i dziadzio spa?aszowali przeznaczon? dla niego kaszk?, a w miseczce zostawili karteczk? od ?wi?tego z podzi?kowaniem za posi?ek. Co to by?a za rado?? rano! Zjad?! A co napisa?? Oj, podzi?kowa?! Danielek postanowi? schowa? cenny list na pami?tk?, ale najpierw zacz?? mu si? uwa?nie przygl?da?. Miko?aj pisze zupe?nie tak samo jak dziadzio, zauwa?y?. A babcia postanowi?a napisa? kilka ?wi?tecznych historyjek dla maluchów i ma nadziej?, ?e si? nimi uciesz?”.