Grzechy Templariuszy

Templariusze - zakon rycerski za?o?ony w 1118 roku w Jerozolimie przez rycerzy francuskich dla obrony pielgrzymów przed niewiernymi, prowadzenia szpitali i walki z muzu?manami. W krótkim czasie zebrali wielkie bogactwa i wywierali znaczny wp?yw na wielu w?adców europejskich. Walczyli z niewiernymi na Ziemi ?wi?tej i na Pó?wyspie Iberyjskim; pojawiali si? tak?e nad Ba?tykiem, na ziemiach polskich (udzia? m. in. w bitwie z Tatarami pod Legnic? w roku 1221). Po upadku Królestwa Jerozolimskiego skupili si? g?ównie we Francji, gdzie za spraw? króla Filipa Pi?knego nast?pi?a kasata zakonu (1312). Z powodu fa?szywych oskar?e? wielu templariuszy skazano na ?mier? na stosie. Bracia prowadzili dzia?alno?? bankow? (nowoczesny system czeków kredytowych!); mieli liczn? flot? - statki transportowe i wojenne - dlatego przewozili i konwojowali pielgrzymów z Europy do Ziemi ?wi?tej. Siln? pozycj? na Bliskim Wschodzie zapewnia?y im dobrze zaopatrzone arsena?y i twierdze. Brali udzia? w wi?kszo?ci bitew z niewiernymi na Ziemi ?wi?tej. W pierwszym stuleciu istnienia zakon mia? bardzo dobr? opini?; pó?niej templariuszy oskar?ano o pych?, ??dz? w?adzy i bogactw. Ju? w czasach krucjat kr??y?y pog?oski o podejrzanych praktykach religijnych i niemoralno?ci braci, wyra?one w przys?owiu „pi? jak templariusz”, czy w nazwie domów publicznych: „Tempelhaus”. Brudni, nieogoleni, ?mierdz?cy... Dzi? by?my stwierdzili: ma?o powabni seksualnie. Unikali kobiet, po-dobnie jak inni zakonnicy sk?adaj?cy ?luby czysto?ci. Jednak musieli z uwagi na rycerskie rzemios?o by? w doskona?ej kondycji fizycznej - dlatego nie stosowali surowych postów wyczerpuj?cych organizm. Nie upuszczano te? im krwi (co by?o regularn? praktyk? w innych zakonach), aby os?abi? temperament. Trudniej ni? innym mnichom by?o im si? oprze? pokusom diabelskim. Sam jednak tryb ?ycia zakonników-rycerzy winien ich chroni? przed grzechem. Mieli szczelnie wype?niony rozk?ad dnia. ?wiczenia wojskowe, udzia? w bitwach, modlitwy... Mnisi-rycerze spali w celach, których drzwi by?y otwarte, a ??czy? je wspólny korytarz. Ale... W obozach korzystali z namiotów. Sk?d si? wzi??y plotki o ich rozpustnym ?yciu? Czy?by niewinny rytua? wzi?ty z ho?du lennego: poca?unek w usta - by? przyczyn? lawiny oskar?e?? Podczas ceremonii przyjmowania nowego brata do zakonu templariuszy przewodnicz?cy uroczysto?ci ca?owa? go w usta. Taki sam poca?unek sk?ada? kapelan. Wszelkie rytua?y templariusze starali si? utrzymywa? w tajemnicy przed obcymi. Tajemnice pobudza?y wyobra?ni?, rodzi?y dziwne plotki. Wykorzystali je wrogowie templariuszy, których intrygowa?y bogactwa zakonu. Bo cho? mnisi-rycerze ?lubowali ubóstwo i nie mieli ?adnej prywatnej w?asno?ci, to ich zakon by? najwi?ksz? bodaj pot?g? finansow? ?redniowiecznego ?wiata.